آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چرا برخی افراد در یک مکان گیر کرده اند؟ امروز، عاداتی را بررسی می کنیم که اغلب افراد را از موفقیت باز می دارد و نکات مفیدی را در اینجا خواهید یافت ؛ بیا شروع کنیم.
-
در برابر تغییر مقاومت می کنند
افرادی که به طور مداوم خود را در رکود می یابند، اغلب از تغییر ترس دارند. آنها تغییر را نه فرصتی برای رشد، بلکه به عنوان تهدیدی برای منطقه آسایش خود می بینند. این ترس می‌تواند آنقدر قوی باشد که بر فواید بالقوه پذیرش تجربیات یا دیدگاه‌های جدید غلبه کند. افراد ناموفق تمایل دارند به آنچه می دانند پایبند بمانند، حتی اگر کارساز نباشد. آنها آشنایی با وضعیت فعلی خود را بر عدم اطمینان حاصل از تغییر ترجیح می دهند. این مقاومت در برابر تغییر به رشد شخصی آنها نیز گسترش می یابد. آنها اغلب از خود اندیشی و درون نگری اجتناب می کنند و در عوض ترجیح می دهند شرایط بیرونی را به خاطر عدم پیشرفت خود سرزنش کنند.
ترس از تغییر می تواند با ترس از شکست یا عدم اعتماد به نفس مرتبط باشد. آنها ممکن است باور داشته باشند که مهارت ها یا توانایی های لازم برای گذر از موقعیت ها یا چالش های جدید را ندارند. افرادی که هرگز در زندگی به جلو حرکت نمی کنند، اغلب این واقعیت را نادیده می گیرند که تغییر بخشی جدایی ناپذیر از زندگی و پیشرفت شخصی است. بدون پذیرش تغییر، در الگوهای ناموفق خود گیر کرده و قادر به رهایی و پیشرفت نیستند.
-
به طور مرتب کار را به تعویق می اندازند
افراد ناموفق اغلب طعمه تله تعلل می شوند. آنها تمایل دارند کارها یا تصمیمات را به تأخیر بیندازند و خود را متقاعد کنند که فردا، هفته آینده یا حتی ماه آینده با آنها مقابله خواهند کرد. این عادت به تعویق انداختن کارها و تصمیمات منجر به انباشته شدن کارهای ناتمام و مسئولیت های بی توجه می شود. به تعویق انداختن کار فقط به معنای تنبل بودن یا نداشتن مهارت های مدیریت زمان نیست. همچنین یک مکانیسم دفاعی در برابر ترس از شکست یا اضطراب از انجام ندادن کامل یک کار است. از قضا، با به تعویق انداختن، در نهایت استرس و اضطراب بیشتری برای خود ایجاد می کنند. وظایف و تصمیمات در حال پیشروی به منبع دائمی نگرانی تبدیل می شود و مانع از بهره وری و پیشرفت آنها می شود. اهمال‌کنندگان مزمن اغلب با خودکنترلی دست و پنجه نرم می‌کنند. آنها اجازه می‌دهند که رضایت فوری، مزایای بلندمدت تکمیل وظایف یا تصمیم‌گیری‌های مهم را تحت الشعاع قرار دهد. عادت به تعویق انداختن، اگر مورد توجه قرار نگیرد، می تواند به یک مانع بزرگ در مسیر موفقیت آنها تبدیل شود.
-
فاقد دید روشن هستند
افرادی که برای پیشرفت در زندگی تلاش می کنند، اغلب چشم انداز یا هدف روشنی ندارند. بدون هدف یا جهت مشخص، آنها بدون هدف حرکت می‌کنند و از ایده‌ای به ایده دیگر می‌پرند بدون اینکه در هیچ زمینه خاصی پیشرفت چشمگیری داشته باشند. نداشتن چشم انداز روشن نیز می تواند منجر به فقدان انگیزه شود. اگر آنها ندانند برای چه چیزی تلاش می‌کنند، از دست دادن علاقه و تسلیم شدن در مواجهه با چالش‌ها آسان می‌شود. داشتن چشم انداز روشن برای موفقیت بسیار مهم است. این یک نقشه راه برای جایی که می خواهید بروید فراهم می کند و به شما کمک می کند تصمیماتی بگیرید که با نتیجه دلخواه شما هماهنگ باشد. کسانی که هرگز در زندگی به جلو حرکت نمی کنند، متوجه نمی شوند که داشتن چشم انداز اولین قدم برای رسیدن به رویاهایشان است. بدون آن، آنها در همان مکان گیر کرده و قادر به ترسیم مسیر موفقیت نیستند.
-
برای خودسازی ارزشی قائل نیستند
افراد ناموفق اغلب اهمیت خودسازی را نادیده می گیرند. آنها تمایل دارند باور کنند که از قبل به اندازه کافی می دانند یا اینکه یادگیری مهارت ها یا دانش جدید ضروری نیست. این طرز فکر آنها را راکد نگه می دارد و قادر به انطباق یا رشد در یک دنیای دائما در حال تغییر نیستند. این عدم علاقه به خودسازی به رشد شخصی آنها نیز گسترش می یابد. آنها به ندرت وقت خود را صرف درون نگری یا خود اندیشی می کنند و فرصت هایی را برای درس گرفتن از اشتباهات خود و بهبود خود از دست می دهند. کارشناسان استدلال می کنند که یادگیری مستمر و بهبود خود برای موفقیت حیاتی است. این به شما امکان می دهد در زمینه کاری خود مرتبط بمانید، مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشید و رشد شخصی را تقویت کنید. افرادی که هرگز به جلو حرکت نمی کنند، اغلب درک نمی کنند که پیگیری دانش و خودسازی یک سفر مادام العمر است. آنها با امتناع از یادگیری و رشد، در عادات ناموفق خود گیر کرده و مانع پیشرفت آنها در زندگی می شوند.
-
از ریسک کردن اجتناب می کنند
افرادی که به نظر می رسد هرگز در زندگی پیشرفت نمی کنند، اغلب ترس از ریسک کردن را نشان می دهند. آنها ترجیح می‌دهند که ایمن بازی کنند، به موارد آزمایش شده پایبند باشند، حتی اگر آنها را به جایی نبرد. ترس از عدم اطمینان یا شکست احتمالی آنها را از خارج شدن از منطقه امن خود و تلاش برای چیز جدیدی باز می دارد. این اجتناب از خطر صرفاً محتاط بودن نیست. این بازتابی از طرز فکر آنهاست. آنها به جای فرصت هایی برای رشد و یادگیری که ریسک کردن می تواند فراهم کند، بر پتانسیل شکست تمرکز می کنند. ریسک های حساب شده برای موفقیت ضروری است. نوآوری را تشویق می کند، انعطاف پذیری ایجاد می کند و می تواند به پاداش های قابل توجهی منجر شود. متأسفانه، کسانی که در زندگی راکد می مانند، این واقعیت را نادیده می گیرند. آنها نمی دانند که بدون ریسک کردن، بعید است که تغییر یا پیشرفت قابل توجهی را تجربه کنند. ترس آنها آنها را در وضعیت فعلی خود محبوس نگه می دارد و هرگز در زندگی به جلو حرکت نمی کنند.
-
دیگران را مقصر شکست های خود می دانند
افرادی که هرگز در زندگی پیشرفت نمی کنند معمولا عادت دارند دیگران را به خاطر شکست های خود سرزنش کنند. آنها به جای اینکه مسئولیت اعمال و نتایج خود را بر عهده بگیرند، انگشت خود را به سمت دیگران، شرایط یا حتی سرنوشت می گیرند. این عادت به آنها اجازه می دهد تا از رویارویی با کاستی ها یا اشتباهات خود اجتناب کنند. سرزنش دیگران فقط اجتناب از پاسخگویی نیست. این بازتابی از ناتوانی آنها در درس گرفتن از شکست هایشان است. با سرزنش عوامل خارجی، فرصت رشد و پیشرفت را از دست می دهند. پذیرفتن مسئولیت شکست ها عنصر کلیدی موفقیت است. این به شناسایی اشتباهات و نحوه جلوگیری از اشتباهات مشابه در آینده کمک می کند. با این حال، کسانی که در زندگی گیر کرده اند، این را نمی بینند. آنها به بازی سرزنش خود ادامه می دهند و هرگز درک نمی کنند که این اقدامات و تصمیمات خودشان است که آنها را از حرکت به جلو باز می دارد.
-
آنها خود را با منفی نگری احاطه می کنند
افراد ناموفق اغلب خود را با منفی بافی احاطه می کنند. چه افکار منفی باشد، چه افراد منفی یا یک محیط منفی، این تأثیرات تأثیر عمیقی بر طرز فکر و رفتار آنها دارد. آنها در چرخه بدبینی و شکست گرایی گرفتار می شوند و دیدن فرصت ها یا راه حل های بالقوه را برایشان سخت می کند. احاطه کردن خود با منفی نگری فقط به معنای داشتن نگرش بد نیست. این در مورد اجازه دادن به عوامل خارجی برای تعیین دیدگاه فرد در مورد زندگی و محدود کردن پتانسیل است. متأسفانه، کسانی که هرگز در زندگی به جلو نمی روند، اغلب این واقعیت را نادیده می گیرند. آنها متوجه نمی شوند که با احاطه کردن خود با منفی گرایی، عادات ناموفق خود را تداوم می بخشند و مانع پیشرفت خود می شوند.
-
آنها بر مشکلات تمرکز می کنند، نه راه حل ها
افرادی که هرگز در زندگی پیشرفت نمی کنند معمولاً عادت دارند که به جای راه حل ها بر مشکلات تمرکز کنند. وقتی با چالشی روبرو می شوند، تمایل دارند روی مشکلات و موانع تمرکز کنند و به آنها اجازه می دهد تا افکار و انرژی خود را مصرف کنند. این طرز فکر آنها را در چرخه منفی گرایی به دام می اندازد و آنها را از اقدام باز می دارد. تمرکز بر مشکلات فقط بدبین بودن نیست. این در مورد اجازه دادن به چالش ها برای فلج کردن آنها به جای انگیزه یافتن راه حل است. متأسفانه، کسانی که در زندگی راکد می مانند، اغلب این را نمی بینند. آنها همچنان به چالش‌های خود به‌عنوان مشکلات غیرقابل حل نگاه می‌کنند، و هرگز متوجه نمی‌شوند که این دیدگاه آنهاست که آنها را از حرکت به جلو باز می‌دارد.
-
از انتقاد می ترسند
افرادی که در زندگی پیشرفت نمی کنند اغلب از انتقاد می ترسند. آنها بازخورد انتقادی را نه به عنوان ابزاری برای رشد، بلکه به عنوان یک حمله شخصی می بینند. این ترس باعث می شود که از موقعیت هایی که ممکن است مورد انتقاد قرار گیرند اجتناب کنند و فرصت های یادگیری و بهبود آنها را محدود می کند. ترس از انتقاد فقط به خاطر حساس بودن نیست. این در مورد این است که اجازه دهید نظرات دیگران مانع پیشرفت و موفقیت شخصی آنها شود. انتقاد سازنده برای رشد شخصی بسیار مهم است. این به شناسایی زمینه های بهبود کمک می کند و ذهنیت یادگیری مستمر را تقویت می کند. متأسفانه، کسانی که در زندگی گیر کرده اند اغلب این واقعیت را نادیده می گیرند. آنها به هر قیمتی از انتقاد اجتناب می‌کنند، و نمی‌دانند که بدون بازخورد، به احتمال زیاد به تکرار عادت‌های ناموفق خود ادامه می‌دهند.
-
فاقد نظم و انضباط هستند
افراد ناموفق اغلب فاقد نظم و انضباط هستند. آنها با خودکنترلی و ثبات دست و پنجه نرم می کنند و این امر باعث می شود که به تعهدات خود پایبند باشند یا به اهدافشان برسند. این فقدان انضباط آنها را از پیشرفت چشمگیر در هر زمینه ای از زندگی باز می دارد. فقدان انضباط فقط به معنای غیرمسئول بودن نیست. این در مورد اجازه دادن به رضایت فوری برای تحت الشعاع قرار دادن موفقیت طولانی مدت است. متأسفانه، کسانی که هرگز در زندگی به جلو حرکت نمی کنند، اغلب این را نمی بینند. آنها بدون نظم و انضباط به زندگی خود ادامه می دهند و هرگز متوجه نمی شوند که این عدم کنترل خود و ثبات آنهاست که آنها را از حرکت به جلو در زندگی باز می دارد.
در نتیجه: ممکن است عادت باشد
پیچیدگی‌های رفتار و تمایلات انسانی اغلب پیوندهای عمیقی با عادت‌های ریشه‌دار ما دارد. یکی از این پیوندها، رابطه بین افراد ناموفق و عادات ریشه‌دار و خودباخته آنهاست. این عادت ها پس از شکل گیری می توانند به طور قابل توجهی بر افکار، اعمال و در نهایت نتایج ما تأثیر بگذارند. آنها مانند یک برنامه خودکار عمل می کنند و بدون اینکه ما متوجه شویم رفتار ما را دیکته می کنند. برای کسانی که به نظر می‌رسد هرگز در زندگی پیشرفت نمی‌کنند، این عادت‌ها ممکن است زنجیرهای نامرئی باشند که مانع از آن می‌شوند. الگوهای تکراری به طور بالقوه می توانند یک منطقه راحتی از حد متوسط ایجاد کنند و آنها را در برابر تغییر و رشد مقاوم کنند چه مقصر دانستن دیگران برای شکست‌ها، ترس از انتقاد، به تعویق انداختن وظایف یا مقاومت در برابر تغییر باشد، عادات زیربنایی ممکن است به رکود آنها دامن بزند. همانطور که ارسطو خردمندانه می گوید: «ما همان کاری هستیم که مکررا انجام می دهیم. پس تعالی یک عمل نیست بلکه یک عادت است.» این نقل قول بر اهمیت پرورش عادات مثبت برای دستیابی به موفقیت در زندگی تأکید می کند. بنابراین اگر متوجه شدید که هر یک از این عادات مورد بحث در این مقاله را بازتاب می‌دهید، لحظه‌ای فکر کنید. به یاد داشته باشید، شناخت عادات خود باخته اولین قدم برای تغییر آنهاست. و شاید در آن صورت، بتوانیم از زنجیرهای رکود رها شویم و شروع به حرکت رو به جلو در زندگی کنیم.
مشاوره تخصصی موفقیت
جهت مشاوره تخصصی برای موفقیت در زندگی و کسب و کار و داشتن کوچ برای دستیابی به موفقیت با شماره تماس 09133862776 (مهندس حمصیان) از طریق تلگرام و واتس آپ در تماس باشید.
مقالات مشابه:
نوشته شده توسط مهندس مهرداد حمصیان
