بخش اسپیکینگ آیلتس چهارمین و آخرین جزء آزمون آیلتس است. با این حال، برخلاف بخش‌های Listening، Reading و Writing، بخش Speaking را می‌توان تا یک هفته قبل یا بعد از شرکت در آزمون‌های دیگر تکمیل کرد. آزمون Speaking 11-14 دقیقه است و شامل یک مصاحبه شفاهی بین شما – آزمون شونده – و یک ممتحن است. آزمون به سه بخش تقسیم می شود:
بخش اول – مقدمه و مصاحبه (4 تا 5 دقیقه)
ممتحن از شما سوالاتی در مورد خودتان و همچنین سوالات کلی در مورد موضوعات آشنا مانند خانه، خانواده، کار، تحصیل و علایق شما می پرسد.
بخش دوم – چرخش طولانی (3 تا 4 دقیقه، شامل زمان آماده سازی)
ممتحن به شما یک کارت وظیفه می دهد که از شما می خواهد در مورد یک موضوع خاص بحث کنید. شما یک دقیقه برای آماده شدن و حداکثر دو دقیقه برای صحبت خواهید داشت. سپس ممتحن از شما یک یا دو سوال بعدی می پرسد. موضوعات کلی هستند و از شما می خواهند که داستانی در مورد خود یا زمانی از زندگی خود بگویید.
بخش سوم – بحث (4 تا 5 دقیقه)
ممتحن از قسمت 2 سوالات بیشتری در مورد موضوع از شما می پرسد. این فرصتی است که افکار خود را بسط دهید و ایده های انتزاعی بیشتری را وارد گفتگو کنید. از آنجایی که ساختار آن مانند یک مصاحبه است، آزمون Speaking یک تمرین استرس زا برای بسیاری از آزمون دهندگان است. خوشبختانه، چند قدم آسان وجود دارد که می توانید نه تنها استرس را کاهش دهید، بلکه به امتیاز بالایی نیز برسید. 10 نکته زیر را دنبال کنید تا در آزمون اسپیکینگ آیلتس موفق شوید!
-
یک دوست خوب برای مطالعه انتخاب کنید
هنگامی که در آزمون اسپیکینگ آیلتس شرکت می کنید، به احتمال زیاد ممتحن شما نسبت به شما زبان انگلیسی را بهتر درک می کند. به همین دلیل، تمرین با کسی که انگلیسی را در سطح بالاتری هم صحبت می کند، ایده خوبی است. این به شما این امکان را می دهد که توانایی های گفتاری خود را افزایش دهید. فقط مطمئن شوید که با کسی که تسلطش به زبان انگلیسی بسیار بالاتر از خودتان است، قرار نگیرید، زیرا این یک راه خوب برای دلسرد شدن و شک کردن در مورد توانایی های خود است.
-
بیشتر از ممتحن صحبت کنید
اگرچه آیلتس آزمون Speaking را به عنوان یک مکالمه بین شما و ممتحن در نظر می گیرد، اما واقعاً اینطور نیست. یک راه بهتر برای فکر کردن به آن این است که شما سوژه مصاحبه هستید. ممتحن آنجاست تا از شما سوالی بپرسد و با دقت به پاسخ شما گوش دهد.
بنابراین چگونه مطمئن می شوید که بیشتر از ممتحن خود صحبت می کنید؟
-
دقیق تر!
به یک سوال با یک جمله کوتاه پاسخ ندهید. بر روی پاسخ خود بسازید. از ساختارهای دستوری پیچیده برای حفظ جریان افکار خود استفاده کنید، مانند:
بندهای شرطی: معمولاً با if یا unless شروع می‌شود: «اگر ما الان نرویم، دیر می‌رسیم».
بندهای زمانی: صحبت در مورد آینده: “وقتی کارم تمام شد به خانه خواهم آمد.”
افعال معین: فعل کمکی که ضرورت یا امکان را بیان می کند: «می توانی ماشین من را قرض بگیری».
گفتار گزارش شده: زمان ها، ترتیب کلمات و ضمایر ممکن است با جمله اصلی متفاوت باشد: “او گفت که بستنی دوست دارد.”
در پایان روز، بهتر است از دستور زبان پیچیده با چند اشتباه استفاده کنید تا جملات کوتاه و ساده.
-
به آن مانند گفتن یک داستان فکر کنید
این را تصور کنید: شما در حال شرکت در آزمون اسپیکینگ آیلتس هستید و از شما این سوال پرسیده می شود: “چه ورزشی را دوست داری؟” مشکل این است که شما هیچ ورزشی انجام نمی دهید! چگونه می توانید در مورد چیزی صحبت کنید که تجربه ای در مورد آن ندارید؟ در حالی که استفاده از تجربیات خود در پاسخ مفید است، اما هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید باید حقیقت را بگویید. فقط از شما خواسته می شود داستانی را با زبان تعریف کنید. چیزی بسازید و برای انجام آن از واژگان و دستور زبان پیچیده استفاده کنید.
-
دانش شما در حال آزمایش نیست
یکی از سخت ترین چیزها در مورد آزمون اسپیکینگ آیلتس این است که شما موضوعات را از قبل نمی دانید. اگرچه درست است که می‌توانید برای موضوعات رایج آماده شوید، اما تا زمانی که آنها را مستقیماً از دهان ممتحن خود نشنیدید، دقیقاً سؤالات را نمی‌دانید. این احتمال وجود دارد که از شما سؤالی در مورد موضوعی پرسیده شود که در مورد آن دانش یا تجربه کمی دارید. در حالی که این موقعیت سرگرم کننده ای نیست، اما خبر خوب این است که آنچه در مورد یک موضوع خاص می دانید در آزمون اسپیکینگ آیلتس اهمیت کمی دارد. ممتحنین بیشتر به نحوه پاسخ دادن به یک سوال علاقه مند هستند تا آنچه شما می دانید. چرا؟ زیرا نشان می دهد که شما مدبر هستید و حتی اگر درک درستی از موضوع ندارید، همچنان می توانید پاسخ دهید.
-
از استفاده از زبان «گلی» نترسید
این نکته بر اساس نکته قبلی در مورد اهمیت نحوه صحبت شما در طول آزمون است. حتی اگر همه چیز را در مورد یک موضوع بدانید، اگر فقط از زبان ساده در پاسخ خود استفاده کنید، به نمره بالایی نخواهید رسید. درعوض، نترسید که با دایره لغات خود “گل” داشته باشید. این یعنی چی؟ خوب، یک راه دیگر برای نگاه کردن به آن، استفاده از اسم های انتزاعی بر اسم های عینی است:
اسم های مشخص: اسمی که از طریق یکی از حواس پنج گانه (چشایی، لامسه، بینایی، شنوایی یا بویایی) قابل شناسایی است. به عبارت دیگر، اینها چیزهای واقعی و بیش از احتمال کلمات رایج (ماشین، سر و صدا، کتاب) هستند.
اسم انتزاعی: اسمی که با استفاده از یکی از حواس پنج گانه قابل درک نباشد. اینها کلمات غیر معمولی هستند که برای توضیح مفاهیم انتزاعی (انگیزه، شجاعت، آزادی، سخاوت) استفاده می شوند.
اساساً، هر چه از اسامی و ایده های انتزاعی بیشتری در پاسخ خود استفاده کنید، شانس بیشتری برای کسب امتیاز بالا خواهید داشت. امتحان‌کنندگان می‌خواهند ببینند که شما از یک واژگان پیشرفته استفاده میکنید، پس از آن استفاده کنید!
-
برای جمع آوری افکارتان وقت بگذارید
درست مانند یک مصاحبه شغلی، بد نیست قبل از دادن پاسخ، زمانی را برای فکر کردن به یک سوال اختصاص دهید. این می تواند به شما کمک کند از سر و صدا کردن جلوگیری کنید. اگر نگران به جا گذاشتن یک سکوت ناخوشایند هستید، همیشه می توانید به ممتحن خود بگویید که برای جمع آوری افکار خود به لحظه ای نیاز دارید. در اینجا چند عبارت نمونه وجود دارد که می توانید استفاده کنید:
- صادقانه بگویم، این موضوعی نیست که من معمولاً در مورد آن صحبت می کنم. اجازه دهید لحظه ای به سؤال شما فکر کنم.
- من خیلی متاسفم اما امروز کمی عصبی هستم. آیا می توانید یک لحظه به من فرصت دهید تا افکارم را جمع آوری کنم؟
- متاسفم، من کاملا متوجه این موضوع نشدم. میشه سوال رو تکرار کنید لطفا؟
برای روشن شدن عبارت آخر، می‌توانید از ممتحن خود بخواهید که سؤالی را اگر کاملاً متوجه نشده‌اید یا فقط می‌خواهید کمی وقت بخرید، تکرار کند. با این حال، مطمئن شوید که این کار را برای هر سوالی انجام ندهید، در غیر این صورت ممکن است ممتحن شما فکر کند که متوجه نمی‌شوید چه می‌گویند.
-
احساساتی باشید
در حالی که ما پاسخ دادن به سوالات ممتحن را توصیه نمی کنیم که تمام مدت اشک از صورت شما جاری شود، باید با کمی احساس در صدای خود صحبت کنید. یکنواخت صحبت کردن فقط شما را بی تجربه جلوه می دهد و می تواند به نمره شما آسیب برساند. در عوض، به این فکر کنید که اگر به زبان مادری خود پاسخ می‌دادید چگونه خود را بیان می‌کردید و همین احساسات را در زبان انگلیسی خود به کار ببرید.
-
نگاه کنید و احساس اعتماد کنید
احتمالاً آزمون Speaking مهمترین مؤلفه آیلتس است. مگر اینکه اراده ای از جنس فولاد نداشته باشید، احتمالاً قبل و در طول آزمون احساس عصبی خواهید کرد. این کاملا طبیعی است و جای خجالت ندارد. با این حال، حتی اگر احساس اضطراب می کنید، مهم است که یک نگرش با اعتماد به نفس نشان دهید. یک برداشت اولیه قوی واقعاً می تواند کمک زیادی به ایجاد یک رابطه با معاینه کننده شما کند، بنابراین مطمئن شوید که لباس منظمی بپوشید و تمیز و مرتب به نظر برسید. با لبخند و دست دادن محکم به معاینه کننده خود سلام کنید. و اگر به طور تصادفی به جای «بعد از ظهر بخیر» بگویید «صبح بخیر»، نگران نباشید – ممتحنین آیلتس اشتباهات ساده را به دلیل اعصاب نادیده می گیرند.
-
یک سرعت خوب ایجاد کنید
ما تمایل داریم که سرعت را با مهارت در صحبت کردن به یک زبان مرتبط کنیم. هر چه مسلط تر باشید، سریع تر می توانید صحبت کنید، درست است؟ اگرچه حقیقتی در این مورد وجود دارد، اما بهتر است در طول آزمون اسپیکینگ آیلتس در دام سرعت نیفتید. اگر خیلی سریع صحبت کنید، ممکن است ناهماهنگ شوید. از طرف دیگر، آهسته صحبت کردن ممکن است باعث شود ذهن مربی شما سرگردان شود و علاقه خود را نسبت به آنچه می گویید از دست بدهد. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که یک سرعت ثابت و ثابت داشته باشید. این به شما کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنید که منسجم هستید و در مجموع تأثیر خوبی را برای ممتحن خود به جا می‌گذارید.
جهت آموزش زبان انگلیسی در اصفهان از پایه تا آیلتس توسط مهندس حمصیان با شماره تماس 09133862776 در تلگرام و واتس آپ در تماس باشید (برای رزرو و توضیحات دوره ها ، اولویت با پیام های تلگرامی است).
دفتر: اصفهان – خیابان شیخ بهایی بعد از بیمارستان اصفهان
نوشته شده توسط مهندس مهرداد حمصیان
